Αρμενικά κρασιά: ιστορία, ιδιαιτερότητες, αμπελουργικές περιοχές

Η Αρμενία, μαζί με την Αμπχαζία και τη Γεωργία, είναι μια από τις περιοχές όπου η οινοποίηση εμφανίστηκε πολύ πριν από την έλευση της εποχής μας.

Στα αρμενικά χωριά υπήρχε από παλιά το έθιμο της μύησης των ενήλικων αγοριών σε άνδρες με τη βοήθεια του χυμού των σταφυλιών.

Μετά τον τρύγο, ο πατέρας προσέφερε στον ενήλικο γιο του ένα μπολ κρασί, οδηγώντας τον σε μια αξιοπρεπή ενήλικη ζωή.

Ιστορία και παραδόσεις της τοπικής οινοποίησης

Οι Αρμένιοι χωρικοί φτιάχνουν κρασί από την αρχαιότητα.

Το σπιτικό αλκοόλ παρασκευαζόταν με χειροποίητο τρόπο:

1. Εγκαθιστούσαν ένα πέτρινο πατητήρι ακριβώς στον κήπο ή κοντά στο σπίτι.

2. Συγκομιδή με τραγούδι και χορό και ζύμωμα ώριμων καρπών με γυμνά πόδια.

3. Έριχναν το μούστο σε καρά (τεράστιες κανάτες) και το έθαβαν στο έδαφος ή το τοποθετούσαν σε ένα κελάρι.

4. Ένας όγκος πηλού ρίχνονταν στο κρασί που ζυμώνει για να το καθαρίσει και να το απολινώσει.

5. Περιμέναμε να ωριμάσει το ποτό και αρχίσαμε να το δοκιμάζουμε.

Οι Αρμένιοι οφείλουν την ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής αλκοόλ στον Ρώσο έμπορο Νικολάι Σουστόφ.

Στα τέλη του XIX αιώνα, έχοντας αγοράσει ένα μικρό εργοστάσιο κρασιού και κονιάκ από έναν τοπικό "επιχειρηματία" Nerses Tairov, ο δραστήριος επιχειρηματίας μελέτησε τις ιδιαιτερότητες της επιχείρησης αλκοόλ, τις εφάρμοσε με επιτυχία και δημιούργησε μια μεγάλης κλίμακας παραγωγή ποιοτικών ποτών.

Εκτός από την ανασυγκρότηση και την αύξηση της βιομηχανικής ικανότητας, ο Shustov φρόντισε επίσης για τη διαφημιστική καμπάνια.

Υπήρχαν θρύλοι για τα "εμπορικά" ταλέντα και τα πιασίματα του επισκέπτη "επιχειρηματία". Ένας από αυτούς λέει ότι για να βελτιώσει τις πωλήσεις, ένας έξυπνος έμπορος σκέφτηκε μια έξυπνη κίνηση.

Στα πιο ακριβά εστιατόρια και καταστήματα του Ερεβάν, στήθηκε μια ολόκληρη παράσταση με τη συμμετοχή ειδικά προσληφθέντων αγοραστών.

Ένα κομψά ντυμένο ζευγάρι έμπαινε σε ένα από τα τοπικά καταστήματα και, αφού βολευόταν σε ένα τραπέζι, ζητούσε ένα μπουκάλι κονιάκ ή κρασί από το οινοποιείο Shustov.

Όταν άκουσαν ότι δεν υπήρχαν τέτοια ποτά στο μενού, οι εξαγριωμένοι καλεσμένοι έφυγαν, αφού προηγουμένως έκαναν σκάνδαλο και δήλωσαν ότι "δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους σε ένα τόσο άθλιο μέρος". Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου δεν είχε άλλη επιλογή από το να αγοράσει μια παρτίδα "συνιστώμενου" αλκοόλ. Πρέπει να ειπωθεί ότι τα προϊόντα του Shustov ήταν πράγματι αρκετά καλά: τα κρασιά και τα κονιάκ είχαν ζήτηση όχι μόνο στην Αρμενία αλλά και στο εξωτερικό.

Η πραγματική κορύφωση της φήμης των τοπικών ποτών σημειώθηκε κατά τη σοβιετική περίοδο: στα μεταπολεμικά χρόνια, η παραγωγή αρμενικών κονιάκ και κρασιών αυξανόταν συνεχώς.

Τα προϊόντα πωλήθηκαν με επιτυχία και ήταν δημοφιλή σε όλες τις χώρες της ΕΣΣΔ. Παράλληλα, οργανώθηκε η παραγωγή του διάσημου σέρι.

Σήμερα στην Αρμενία δίνεται μεγάλη προσοχή στην αναβίωση και ανάπτυξη των αρχαίων παραδόσεων της τέχνης του κρασιού.

Λόγω του τίτλου του "παραγωγού αποκλειστικά ισχυρών ποτών" που επιβλήθηκε στη χώρα, τα τοπικά κρασιά δεν είναι δημοφιλή στον κόσμο.

Ιδιαιτερότητες της παραγωγής κρασιού

Το θερμό κλίμα της Αρμενίας είναι το καταλληλότερο για την ωρίμανση των σταφυλιών: οι καρποί έχουν χρόνο να γεμίσουν με χυμό και να φτάσουν σε υψηλό βαθμό γλυκύτητας.

Εδώ καλλιεργούνται λευκές και κόκκινες ποικιλίες.

Μεταξύ των καλλιεργούμενων αμπελιών κυριαρχούν οι τοπικές ποικιλίες: Voskeat, Chilar, Kakhet, Tigrani, Garandmak, Areni Black και άλλα. Υπάρχουν επίσης εισαγόμενα προϊόντα (Saperavi, Chardonnay, Rkatsiteli), αλλά καταλαμβάνουν μικρότερη έκταση αμπελώνων.

Τα χαρακτηριστικά των κρασιών οφείλονται σε διάφορους φυσικούς παράγοντες: οι καιρικές συνθήκες και η σύσταση του εδάφους διαφέρουν στις διάφορες περιοχές της Αρμενίας, γεγονός που επηρεάζει επίσης τα χαρακτηριστικά των ποτών.

Ωστόσο, τα τοπικά προϊόντα έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά:

1. Λόγω της καλής ωρίμανσης των μούρων, οι αρμενικοί οίνοι περιέχουν σημαντική ποσότητα φυσικών σακχάρων. Αυτό απαλλάσσει τους παραγωγούς από την ανάγκη χρήσης τεχνητών γλυκαντικών ουσιών.

2. Τα περισσότερα από τα τοπικά αλκοολούχα ποτά είναι ισχυρά, γεγονός που οφείλεται και πάλι στον υψηλό βαθμό ωρίμανσης των φρούτων

3. Εκτός από τα προϊόντα σταφυλιού, η Αρμενία παράγει πολλά αξιοπρεπή κρασιά από άλλα φρούτα (κυδώνι, δαμάσκηνο, ρόδι), τα οποία δεν είναι λιγότερο δημοφιλή και γνωστά, αν και η κλίμακα παραγωγής τους είναι κάπως πιο μέτρια.

4. Τα τοπικά ποτά χαρακτηρίζονται από την ελαιώδη υφή και το αρχικό φυσικό χρώμα τους, η ένταση του οποίου αντιστοιχεί στις παραμέτρους της δύναμης και της γλυκύτητας. Οι ξηροί οίνοι χαρακτηρίζονται από σχεδόν διαφανή απόχρωση, ενώ οι ενισχυμένοι και οι ημίγλυκοι οίνοι έχουν πλούσιο και έντονο χρώμα.

Στις περισσότερες περιοχές, η παραγωγή κρασιού ακολουθεί μια καθιερωμένη διαδικασία που μπορεί να διαφέρει ελαφρώς ανάλογα με την κατηγορία του κρασιού. Περιλαμβάνει:

1. Συγκομιδή όταν τα σταφύλια φτάνουν σε υψηλή περιεκτικότητα σε σάκχαρα (πάνω από 20%).

2. Διαλογή των καρπών, έκθλιψη και προετοιμασία του γλεύκους.

3. Επιλογή τρόπου ζύμωσης. Στα ημίγλυκα κρασιά προστίθενται ειδικά πρόσθετα (ανόργανα και βιολογικά) για να καθοριστεί το επιθυμητό επίπεδο συγκέντρωσης σακχάρων, που αντιστοιχούν σε συγκεκριμένες μάρκες.

4. Διήθηση και απομάκρυνση ιζημάτων.

5. Έγχυση κατά τη διάρκεια της ημέρας και επανειλημμένη διήθηση.

6. Ανάμειξη σύμφωνα με τη συνταγή, παστερίωση.

Η διαδικασία μπορεί να τροποποιηθεί σε διάφορες περιοχές, επιτρέποντας τη δημιουργία μιας ευρείας γκάμας προϊόντων.

Αμπελουργικές περιοχές

Η παραγωγή κρασιού πραγματοποιείται παντού στην Αρμενία, αλλά υπάρχουν αρκετές περιοχές όπου η αμπελουργία τυγχάνει ιδιαίτερης προσοχής.

Η πιο σημαντική από αυτές:

1. Περιοχή Vayotsdzor (νοτιοανατολικά της χώρας). Οι παλαιότεροι αμπελώνες βρίσκονται εδώ και χρονολογούνται εδώ και αρκετές χιλιετίες. Τα αμπέλια αναπτύσσονται σε μια κοιλάδα, ψηλά πάνω από το επίπεδο της θάλασσας (πάνω από 1500 μέτρα). Καλλιεργούνται κυρίως οι ποικιλίες Areni και Saperavi, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ακριβών κρασιών υψηλής ποιότητας. Η παλαίωση γίνεται σε δρύινα βαρέλια.

2. Περιοχή Tavush (βορειοανατολικά). Ένα μεγάλο οινοποιείο βρίσκεται στο χωριό Ijevan. Το ήπιο κλίμα της περιοχής, η καλή γειτνίαση με την οροσειρά και τα ποτάμια με μεγάλη ροή ευνοούν την καλλιέργεια των ευρωπαϊκών ποικιλιών Aligote, Cabernet, Pinot Noir κ.λπ. Στην περιοχή παράγεται εξαιρετική σαμπάνια.

3. Περιοχή Aragatsotn (δυτικά). Η περιοχή χαρακτηρίζεται από μεγάλες υψομετρικές διαφορές και συνδυασμό διαφορετικών φυσικών και κλιματικών συνθηκών. Περίπου το ήμισυ της γης είναι αφιερωμένο σε αμπελώνες. Λόγω της εγγύτητας των βουνών και των συχνών διακυμάνσεων της θερμοκρασίας, καλλιεργείται κυρίως η ανθεκτική στον παγετό λευκή ποικιλία Voskeat.

4. Πεδιάδα Αραράτ. Βρίσκεται στα αρμενικά υψίπεδα, στην περιοχή του Καυκάσου. Καλλιεργούνται διάφορες ποικιλίες αμπέλου σε μια εύφορη κοιλάδα με άφθονη ηλιοφάνεια.

Περιγραφή των γεύσεων και των καλύτερων εμπορικών σημάτων

Κάθε περιοχή έχει τη δική της ειδική τεχνολογία παραγωγής κρασιού, η οποία επηρεάζει τη γεύση και το άρωμα του τελικού ποτού. Το καμάρι της Αρμενίας είναι τα λευκά ημίγλυκα και τα κόκκινα ξηρά κρασιά.

Τα περισσότερα ελαφριά κρασιά χαρακτηρίζονται από ένα απαλό φρουτώδες μπουκέτο με απόχρωση αμυγδάλου και μια πινελιά από βότανα του βουνού. Στην επίγευση μπορείτε να πιάσετε δεντρολίβανο, φασκόμηλο, ελαφρές ξυλώδεις νότες. Για την παλαίωση χρησιμοποιούνται συχνά βαρέλια από δρυς Καραμπάχ, τα οποία προσδίδουν στα κρασιά ένα ευχάριστο "βάρος και στρογγυλότητα". Το "Takar Kangun" θεωρείται ένα από τα καλύτερα ποτά αυτής της κατηγορίας. Άλλα αξιόλογα παραδείγματα λευκών κρασιών: "Ayrum", "Arteni", "Aigeshat", "Ashtarak".

Τα ποτά που παρασκευάζονται από κόκκινα σταφύλια είναι πιο ποικιλόμορφα. Διακρίνονται από ισορροπημένη και στυφή γεύση. Κατά τη διάρκεια της ανάμειξης, στο φρουτώδες άρωμα προστίθενται συχνά αποχρώσεις καρυδιού, λιβαδιού και δρυός. Μεταξύ των καλύτερων ερυθρών κρασιών: "Zorah Karasi", από τον προϋπολογισμό - το εμπορικό σήμα "Arame" (ημίγλυκα ποτά). Επίσης καλό: "Voskevaz", "Areni", "Nairi", "Arsaneakan", "Arevshat".

Οίνοι φρούτων

1. Κυδώνι

   Ανήκει στα επιδόρπια ποτά. Γεύση: ελαφριά, γλυκιά και ξινή, με νότες εσπεριδοειδών και λουλουδιών. Χρώμα: λαμπερό κεχριμπαρένιο.

2. Ρόδι

   Το κρασί είναι δημοφιλές όχι μόνο μεταξύ των Αρμενίων, αλλά και εκτός της χώρας. Ημίγλυκο ποτό με έντονο ρουμπινί χρώμα. Γεύση: ξινή, φρουτώδης, με νότες καπνού και κερασιού. Μάρκες: "Frans", "Arame".

3. Δαμάσκηνο

   Παρασκευάζεται από φρέσκα ή αποξηραμένα φρούτα. Άρωμα: λαμπερό, αναγνωρίσιμο, με έντονο τόνο δαμάσκηνου. Γεύση: φρέσκια, γλυκόξινη, πλούσια.

Στην Αρμενία παράγονται επίσης κρασιά από άλλα φρούτα και μούρα: βατόμουρα, βατόμουρα, σμέουρα, βερίκοκα, κεράσια. Είναι λιγότερο διαδεδομένα σε άλλες χώρες, αλλά αξίζουν επίσης μια ξεχωριστή γευστική δοκιμή.

Εκσυγχρονίζω: 26.09.2018

Κατηγορία: Κρασί και βερμούτ