Rum: co musisz wiedzieć, historia, klasyfikacja + jak pić i wybierać
Rum to destylowany napój alkoholowy otrzymywany z produktów ubocznych trzciny cukrowej, takich jak melasa, lub bezpośrednio z soku z trzciny cukrowej w procesie fermentacji i destylacji.
Prawdziwy rum zazwyczaj leżakuje w dębowych beczkach.
Wszystko, co musisz wiedzieć o rumie
Większość światowej produkcji rumu odbywa się na Karaibach i w Ameryce Łacińskiej.
Ten napój alkoholowy produkowany jest również w Australii, Portugalii, Austrii, Kanadzie, na Fidżi, w Indiach, Japonii, na Mauritiusie, w Nepalu, Nowej Zelandii, na Filipinach, na wyspie Reunion, w RPA, Hiszpanii, Szwecji, na Tajwanie, w Tajlandii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych.
Jednocześnie prawie każdy kraj ma swoje osobliwości i tradycje związane z produkcją i klasyfikacją rumu.
Rum jest dobrze kojarzony z Królewską Marynarką Wojenną (gdzie był mieszany z wodą lub piwem w celu uzyskania grogu) i piractwem (gdzie był spożywany jako napój alkoholowy) boombo).
Alkohol służył również jako popularny środek wymiany gospodarczej, wykorzystywany do finansowania przedsięwzięć takich jak niewolnictwo, przestępczość zorganizowana i bunty wojskowe (np. rewolucja amerykańska i rewolucja amerykańska) "Powstanie rumu" w Australii).
Moc rumu
Może ona wynosić od 35 (eliksiry rumowe) do 75+ stopni (tak zwany mocny rum, na przykład Bacardi 151).
Zróżnicowany zakres smakowy napoju
Istnieją odmiany, które prawie nie mają smaku, odmiany o smaku melasy i karmelu, wzbogacone różnymi przyprawami oraz odmiany aromatyzowane esencjami owoców tropikalnych i cytrusowych lub mlekiem kokosowym.
Fermentacja
Aby rozpocząć fermentację, do głównego składnika dodaje się drożdże i wodę. Podczas gdy niektórzy producenci rumu polegają na naturalnych drożdżach, wielu używa specjalnych rodzajów drożdży, aby uzyskać określony smak i przewidywalny czas fermentacji.
Wykorzystanie większej ilości "powolny" drożdży prowadzi do gromadzenia się większej ilości estrów podczas procesu fermentacji, co znajduje odzwierciedlenie w bogatszym smaku rumu.
Destylacja
Nie istnieje jedna standardowa metoda destylacji rumu.
Podczas gdy niektórzy producenci produkują rum partiami przy użyciu konwencjonalnych destylatorów, większość producentów stosuje destylację pionową.
Produkt wyjściowy z destylatora zawiera więcej dodatków i zanieczyszczeń niż w przypadku destylacji pionowej, dzięki czemu ma bogatszy smak.
Starzenie rumu w klimacie tropikalnym
W przeciwieństwie do whisky, rum nie leżakuje długo ze względu na klimat: beczka może stracić od 40 do 45 procent alkoholu w ciągu 10 lat leżakowania. Dlatego też starzony rum tropikalny spędza w beczce maksymalnie 3-5 lat, podczas gdy rum północnoamerykański może być starzony nawet przez 10 lat lub dłużej.
Należy rozumieć, że gorący klimat przyczynia się do szybszego starzenia się napoju. W magazynach, w których temperatura powietrza wynosi poniżej +30 stopni, dwa lata leżakowania są równe sześciu do ośmiu lat w magazynie w Szkocji.
Rum leżakuje w dębowych beczkach, które nadają trunkowi piękny kolor, a także bogaty smak i aromat.
Hiszpański rum
W przypadku rumów z krajów hiszpańskojęzycznych używa się słowa "ron".
Ron aniejo ("stary rum") odnosi się do rumu, który znacznie się postarzał i jest często stosowany w produktach premium.
francuskojęzycznych wysp
Najbardziej znany z rumu rolniczego ("rhum agricole"). Ten rum, wytwarzany wyłącznie z soku trzcinowego, zachowuje oryginalny smak trzciny cukrowej lepiej niż inne.
Typowymi przedstawicielami tego stylu są rumy z Martyniki i Gwadelupy.
Inne nazwy rumu
Krew Nelsona, diabelski zabójca, demoniczna woda, piracki napój, morskie porządki i woda z Barbadosu.
Wersja rumu z Nowej Fundlandii jest określana jako "wrzos", podczas gdy niektóre niskiej jakości rumy z Indii Zachodnich nazywane są tafia.
Historia rumu
Pierwsza wzmianka o rumie pojawia się w starożytnym tekście Vagbhata, w którym indyjski lekarz ajurwedyjski (VII wiek N. е.).э.) zalecał picie niezrównanego rumu z sokiem.
W XIV wieku słynny włoski kupiec i podróżnik Marco Polo zapisał historię "bardzo dobre wino wytwarzane z cukru", który został mu zaoferowany na obszarze, który stał się współczesnym Iranem.
Pierwsza destylacja rumu na Karaibach miała miejsce na plantacjach trzciny cukrowej w XVII wieku. Niewolnicy na plantacjach odkryli, że melasa - produkt uboczny procesu rafinacji cukru - może być fermentowany do alkoholu.
Później proces destylacji został ulepszony: tak powstał pierwszy przodek współczesnego rumu.
Uważa się, że kanoniczny smak rumu po raz pierwszy pojawił się na wyspie Barbados.
W 1620 roku produkcja rumu została również zarejestrowana w Brazylii.
Po opracowaniu rumu na Karaibach, popularność napoju rozprzestrzeniła się na kolonialną Amerykę Północną. Aby zaspokoić popyt na napój, pierwsza destylarnia rumu została zbudowana na Staten Island w 1664 roku.
Produkcja rumu stała się największą i najlepiej prosperującą gałęzią przemysłu we wczesnej kolonialnej Nowej Anglii.
Nowa Anglia stała się centrum destylacji ze względu na umiejętności techniczne, a także obfitość drewna; produkowany tam rum był lżejszy, bardziej przypominał whisky.
Według szacunków dotyczących spożycia rumu w amerykańskich koloniach przed rewolucją, każdy mężczyzna, kobieta lub dziecko wypijali średnio 3 galony imperialne (11 litrów) rumu rocznie.
Aby zaspokoić zapotrzebowanie na melasę do produkcji rumu, wraz z rosnącym popytem na cukier w Europie w XVII i XVIII wieku, potrzebne było źródło siły roboczej do pracy na plantacjach cukru na Karaibach. W ten sposób rozpoczął się trójstronny handel rumem, melasą i niewolnikami między Afryką, Karaibami i koloniami w Ameryce Północnej.
Uważa się, że niewolnika z Afryki można było kupić za cztery galony (15 litrów) rumu i kawałek drewna perkal.
Popularność rumu rosła nawet po rewolucji amerykańskiej.
Ograniczenia importu cukru z brytyjskich wysp karaibskich, w połączeniu z rozwojem amerykańskiej whisky, przyczyniły się do spadku popularności rumu w Ameryce Północnej.
Kojarzenie rumu z piractwem rozpoczęło się po tym, jak Brytyjczycy kaprysy Statki handlowe zaczęły być atakowane, a ponieważ niektórzy kapitanowie pili tylko rum, napój zyskał złą reputację. Związek z piractwem został tylko wzmocniony przez dzieła literackie, na przykład, "Wyspa skarbów" Robert Louis Stevenson.
1655, brytyjska flota zdobyła wyspę Jamajka. Ze względu na dostępność dużych zapasów rumu w domu, Brytyjczycy zmienili dzienną rację alkoholu podawaną marynarzom z francuskiej brandy na rum, tym samym ściśle uzależniając całą flotę od nowego taniego napoju. Moc ówczesnego rumu wynosiła od 47 do 57%.
Aby zminimalizować wpływ alkoholu na swoich marynarzy, admirał Edward Vernon mieszał rum z innymi składnikami, co stało się znane jako grog.
Legenda o morskim rumie i Horatio Nelsonie głosi, że po zwycięstwie i śmierci w bitwie pod Trafalgarem ciało Nelsona zostało zakonserwowane w beczce rumu, aby mogło zostać zwrócone do Anglii.
Jednak po przybyciu na miejsce beczka została otwarta i okazało się, że nie zawiera rumu. Ciało Nelsona zostało usunięte, a podczas badania okazało się, że marynarze wywiercili otwór w dnie beczki i wypili cały alkohol, więc termin rum jest używany w odniesieniu do rumu "Krew Nelsona". Służy również jako podstawa terminu "stukanie w admirała", używana do opisania potajemnego wysysania trunku z beczki przez słomkę.
Szczegóły tej historii są kwestionowane, ponieważ wielu historyków twierdzi, że beczka zawierała francuską brandy.
Oficjalny zapis mówi, że ciało zostało umieszczone w "oczyszczony spirytus".
Rum był bezpośrednio zaangażowany w jedyne wojskowe przechwycenie australijskiego rządu, znane jako "Powstanie rumu". Kiedy William Bly został gubernatorem kolonii, próbował rozwiązać palący problem pijaństwa, zakazując używania rumu jako środka wymiany.
W odpowiedzi na próbę uregulowania stosowania rumu przez Bly'a w 1808 r., Korpus Nowej Południowej Walii pomaszerował z bagnetami do Government House i umieścił Bly'a w areszcie. Rebelianci nadal kontrolowali kolonię aż do przybycia gubernatora Lachlana Macquarie w 1810 roku.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku w ZSRR fabryki "Glavspirtu" tzw "Sowiecki rum" - gorzka nalewka, która była wytwarzana przy użyciu alkoholu o mocy co najmniej 48% i soku śliwkowego.
Również w ZSRR alkohol rumowy był produkowany z soku z trzciny cukrowej uprawianej w republikach Azji Środkowej. W szczególności w okręgu Altynsai w dzisiejszym regionie Termez produkowano rum z rosnącej tam trzciny cukrowej.
Klasyfikacja rumu
Odmiany i warianty używane do opisu rumu zależą od miejsca, w którym rum został wyprodukowany. Pomimo tych różnic, poniższe terminy są często używane do opisania różnych rodzajów rumu:
Ciemne rumy
Według koloru: brązowy, czarny lub ciemnoczerwony.
Zwykle wytwarzany z karmelizowanego cukru lub melasy. Zwykle leżakuje dłużej w mocno zwęglonych beczkach, co nadaje mu znacznie mocniejszy smak niż rumom jasnym lub złotym; można w nim wyczuć nuty przypraw i silny posmak melasy melasy lub karmelowe nuty.
Ciemny rum jest najczęściej używany do gotowania. Większość ciemnych rumów pochodzi z obszarów takich jak Jamajka, Haiti i Martynika.
Rum aromatyzowany
Wypełniony aromatami owoców, takich jak banan, mango, pomarańcza, ananas, kokos, karambola lub limonka.
Z reguły moc takich rumów wynosi mniej niż 40%. Używany głównie do aromatyzowania podobnych tropikalnych koktajli, ale także często pity bez dodatków lub z lodem.
Aromaty dodawane są po fermentacji i destylacji.
-
Nazywane również rumami bursztynowymi, są to rumy o średniej mocy, które zostały poddane starzeniu.
Uzyskują ciemny kolor dzięki leżakowaniu w drewnianych beczkach (zwykle zwęglonych beczkach po bourbonie).
Złoty rum ma bogatszy smak niż jasny rum i może być uważany za skrzyżowanie jasnego i ciemnego rumu.
Lekki rum
Znany również jako rum srebrny lub biały.
Ogólnie rzecz biorąc, jasny rum ma bardzo słaby smak, z wyjątkiem słodyczy charakterystycznej dla rumu, i w związku z tym jest używany jako baza do koktajli. Lekkie rumy są czasami filtrowane po starzeniu, aby usunąć wszelkie zabarwienia.
Większość lekkich rumów pochodzi z Puerto Rico.
Mocne rumy
Rum, który jest znacznie mocniejszy niż standardowy rum 40%. Wiele rodzajów tego alkoholu ma moc ponad 75% i do 80%! Jasni przedstawiciele: Bacardi 151 i Pitorro.
Ten rum jest zwykle używany w koktajlach.
Najlepsze rumy starzone
Rum starzony, najczęściej w beczkach po sherry przez ponad 5 lat, który jest zwykle spożywany w taki sam sposób jak whisky.
Alkohol ma bogatszy aromat i smak.
-
Uzyskują swój smak poprzez dodanie przypraw i czasami karmelu.
Większość z nich ma ciemniejszy kolor i bazuje na złotym rumie.
Niektóre są znacznie ciemniejsze, podczas gdy wiele tańszych marek jest wytwarzanych z niedrogiego białego rumu i przyciemnianych karmelowym barwnikiem.
Wśród dodawanych przypraw: cynamon, rozmaryn, anyż, pieprz, goździki i kardamon.
Jak pić rum
Lekkie rumy są zwykle używane w koktajlach, ale można je również pić jako aperitif w czystej postaci.
Złote i ciemne rumy są zwykle spożywane bez dodatków lub z lodem. Ciemny rum jest również używany do gotowania różnych potraw (digestif).
Rumy premium są przeznaczone wyłącznie do spożycia bez dodatków lub z lodem (digestif).
Rum można pić schłodzony lub w temperaturze pokojowej.
Należy również wspomnieć o gorących napojach z dodatkiem złotego lub czarnego rumu: grogu, ponczu, kawie i czekoladzie, które przyczyniają się zarówno do wigoru i przyjemnej rozrywki, jak i zapobiegania przeziębieniom.
Jak wybrać rum
Na co przede wszystkim zwrócić uwagę
Karaiby są uważane za miejsce narodzin rumu. Dlatego też Vzboltai zaleca spróbowanie rumów z Kuby, Haiti, Jamajki, Puerto Rico i innych krajów wyspiarskich.
Z czego jest zrobiony
Większość rumów produkowana jest z melasa (który jest produktem ubocznym procesu produkcji trzciny cukrowej), ale najbardziej wartościowy jest rum wytwarzany ze świeżego soku z trzciny cukrowej.
Zazwyczaj producent wskazuje na etykiecie, z czego wykonany jest jego rum, we wszystkich innych przypadkach napój jest najprawdopodobniej wykonany z melasy.
Zdecyduj się na pożądany smak i rodzaj uczty
Wstrząśnij napisano powyżej.
Cena i miejsce
Nie znajdziesz wysokiej jakości rumu w pięciocentówce lub magnesie. Poszukaj autentycznego rumu w butikowych sklepach monopolowych w swoim mieście lub w renomowanych sklepach internetowych.
Aktualizacja: 22.04.2019
Kategoria: Rum